Al enkele jaren ben ik een jurylid voor een 'creawedstrijd' voor leerlingen van het vijfde leerjaar, georganiseerd door leerkrachten moraal. Zij kiezen een onderwerp, aansluitend bij het leerplan en de lessen moraal. Laatst kozen ze voor het thema 'energie', omdat de laatste tijd iedereen daarmee toch geconfronteerd wordt. De deelnemende leerlingen moesten zich, en dat vond ik nu zo goed, vooral focussen op positief omgaan met energie of nadenken over wat hen positieve energie geeft! Of … een combinatie van beide.
Waarmee kun je nu een jaar beter eindigen en een ander jaar beginnen dan door na te denken over hoe je je energie kan 'boosten'? Iedereen heeft daarbij baat, iedereen heeft die 'boosts' nodig!
Er waren werkstukjes bij die me geweldig konden bekoren. Iemand had bijvoorbeeld een rolstoelfiets geknutseld om de mindervalide oma mee te kunnen nemen op een fietstocht. Zelf energie krijgen door te fietsen, oma energie geven door haar mee te kunnen laten genieten en dan ook nog eens allebei een boost krijgen van de bezorgdheid van het jonge kind voor de oudere dame en de liefde voor elkaar. Mooi toch! Of de knappe creatie van 4 kinderen, die samen hadden geknutseld en alles waarvan zij energie krijgen in dat werk hadden gestoken. Ze vertelden in het filmpje, waarin ze hun werk voorstelden, dat het niet eenvoudig was geweest om hun creatie in elkaar te krijgen. Je kunt wel begrijpen dat hun samenwerking om de moeilijkheden te overwinnen en de fierheid, omdat het hen gelukt was, goed moet geweest zijn voor een flinke portie positieve energie.
Sommigen zagen het technischer en futuristischer: twee dansende meisjes op een podium waren verbonden met de toeschouwers in een zaal door middel van bedrading. Als zij dansten, werd het publiek als het ware opgeladen en dat kon je ook duidelijk horen aan de begeleidende vreugdekreten. Zij worden allebei energieker door te dansen, vertelden ze, en daarvan willen ze dan anderen laten profiteren. Of die twee kinderen, die, als ze samen zijn, het 'solletje' laten schijnen, dat dan weer dooft als ze uit elkaar gaan. Eén jongetje had zichzelf helemaal in elkaar geknutseld met batterijen en die werden opgeladen door zijn liefde voor de natuur, zijn konijnen en muziek.
Ja, je batterijen opladen, je mentale en lichamelijke energie vergroten zonder je zorgen te moeten maken over stijgende prijzen, daarvan wisten de kinderen heel wat.
Na het bekijken van al die werkjes, begon ik vanzelf ook na te denken over wat mij energie geeft.
Ik kwam uit bij wandelen in de natuur, lachen, sociale omgang met liefst heel positieve mensen, mijn hobby's (fotografie, lezen en schrijven), leuke dingen doen, complimentjes geven en krijgen, …
Ik nam me meteen voor daarmee in het nieuwe jaar zeker door te gaan. Meer zelfs: ik zocht nog wat op over mentale energie, kwam zo ook terecht bij info over fysieke energie en voegde nog wat aan mijn lijstje toe, want wat ik vooral onthield was dat iedereen zelf verantwoordelijk is voor zijn energie. Dus mijn voornemens voor 2023 zijn: blijven wandelen (liefst in het zonnetje), minder koffiedrinken (moeilijk!), goed slapen (geen probleem mee), veel water drinken (vergeet ik soms), wat gaan drinken met vrienden (ai, geen koffie dan?), heel veel lachen (samen met vrolijke mensen), zoveel mogelijk genieten (ook van kleine dingen), …
Dat moet toch mogelijk zijn!
Dat wens ik ook voor al wie dit leest: een massa positieve energie in het nieuwe jaar!
Toemaatje!
Heel toevallig zag ik een mooi voorbeeld van mensen, die hun energie aan het opladen waren. We gingen namelijk iets drinken in een bistro en daar zag ik 7 breiende vrouwen gezellig bij elkaar zitten. Allen lieten ze de breipennen lustig tikken, ze waren dus met iets bezig dat ze graag deden. Ze deden dat samen, dus genoten ze van elkaars gezelschap. Regelmatig klonken er lachsalvo's door de ruimte, ze hadden het blijkbaar heel erg naar hun zin en ze babbelden er ook flink op los.
Alleen al door hen bezig te zien, werd ik vrolijk. Hoe moeten zij zich dan gevoeld hebben?
Ze hadden ook alle 7 alleen thuis kunnen zitten te breien, maar dan hadden ze waarschijnlijk hun batterijen niet zo vol kunnen laden.
Tekst en foto’s: A. Poelmans
