Op 05 april 1943 was de balans voor Mortsel desastreus: 936 doden, onder wie meer dan 250 kinderen, honderden woningen en vier scholen werden herleid tot puin en kraters, generaties jeugd werden in een klap uitgewist, …
80 jaar na het drama blijft Mortsel de trieste balans van dit geallieerde bombardement herdenken en dit op een unieke wijze en met verschillende activiteiten (een officiële herdenkingsplechtigheid, diverse lezingen, diverse voorstellingen, producties in woord en dans, een kunstroute, een historische wandeling, een vierde editie van het boek Tranen over Mortsel, …).
Een overzicht kan je terugvinden op https://www.mortsel.be/activiteiten-lokaal-bestuur-mortsel.
In de Sint-Benedictuskerk was er de vernissage van een tentoonstelling, georganiseerd door enkele Mortselse verenigingen. Mortsel-Dorp Concerten verzorgde de algemene organisatie. Kunstkring Sirkel exposeerde met schilderijen en gedichten. De Gezinsbond presenteerde een tekst van Esther Naschelski. De Davidsfonds Junior Journalist- laureaten schreven een gelegenheidstekst en MusicAmi zorgde voor sfeervolle koormuziek als omlijsting van het geheel.
Geslaagd? Vast en zeker!
Het was verrassend hoe kunstenaars de vernieling, het verdriet en de veerkracht in beeld brachten in hun kunstwerken of verwoordden in hun teksten.
Sommige werken confronteerden je op realistische wijze met de vernielingen als gevolg van dit bombardement, hetzij door het onderwerp zelf, het gebruik van sombere kleuren, de gebruikte middelen, de realistische of abstracte stijl; ja zelfs in de presentatie van die werken.
Anderen brachten op een subtiele, inpakkende en soms overweldigende wijze het veroorzaakte verdriet in beeld.
Er waren ook kunstenaars die in hun werk de veerkracht na de vernielingen en/of het verdriet in beeld of woord etaleerden. Dit soms op een subtiele of minimalistische wijze, hetzij door middel van het gebruik van een specifieke kleur, een detail, simpele lijnen of vormen, een krachtige zin of een perfect gekozen woord.
Ja, deze expo slaagde erin om de 80-jarige herdenking een extra dimensie te geven. Het was dan ook een aanrader om de tentoonstelling te bezoeken.
De jaarlijkse herdenkingen tonen aan dat de impact van deze dramatische gebeurtenis schokkend was en blijvende herinneringen kerven in het geheugen van menig Mortselaar. Zelfs voor een aangespoelde Mortselaar als ik.
De aangebrachte vernielingen verdwijnen misschien wel uit het straatbeeld. Het verdriet verliest misschien aan kracht en intensiteit, maar de tranen blijven over het gelaat van Mortsel.
Belangrijk is dat deze herdenkingen, in welke vorm dan ook, voorkomen dat dit onrecht, dit leed, dit verdriet, deze tranen over Mortsel, … vergeten worden als symbool van veerkracht.
@Meetjesman
Foto’s © Delgado Photography
